AUG 27, 2010

... Buwan ng Wika...

Maraming masaya ang naganap kahit masama ang pakiramdam ko... kahit pinipilit ko na lang ang katawan ko...

Una, bati na si Matthew at Inah.. that means bati na rin kami ni Inah... kung iisipin ko lang 2 months din kaming halos hindi nag papansinan...

Pangalawa, nagkaroon ng oras ang N.E.R.D.S na gumala ulit...

nagpunta kami kanila Macky at nasigawan pa ng Jeepney driver dahil sa ginawa namin... (Manong sorry...)
pag dting namin sa bahay nila medyo nahilo na ako... humiga muna ako sa binti ni Matthew... buti na lang nakaya ko pang makatayo... kung pwede lang akong umuwi na nung mga oras na yun ginawa ko na... pero sayang naman... so I decided to stand up...

halo halo ang emotions na nadama ko ngaung araw na to.... kahit may sakit ako nagawa kong itago yun... pero may point na bigla nalng akong nang hihina... bakit ko pa kasi naisipang maglaro ng soccer(pero bola ng basketball) kahit alam kong pinagbabawal na sakin un...

kahit na asar ako dahil di na talaga kaya ng katawan ko... kung bigla nalng akong nagcollapse sa harap nila hindi ko alam ang mangyayari...

it all ends with smiles on our faces, kaya ok lng...

nakita ko pa si crush...

pero syempre hindi mawawala ang takutan sa bahy nila Inah... grabe lalo akong nahilo nung natakot ako sa altar nila... huhuhu... pati si Faith kinabahan... SORRY KUNG HINDI KO NA NAHUGASAN UNG PINGGAN... natakot na kasi ako ei...

hehehe... the funny part is ung bakla sa labas nila Inah.. intsik ba ako??? mukha ba??? natakot ako... ang laki kasi ng braso nun ei...

haizt buhay nga naman... namiss ko ung mga panahon ganito...
haha... hindi ko man aminin... nag enjoy talaga... i've been planning na magalit kay Inah hanggang sa paguwi pero hindi ko magawa... ung mukha nyang mukhang aso effective talaga.... hahaha.... well pati mukha ni Matthew ei... hehe...

MATATAGALAN SIGURONG MANGYARI ULIT TO...

My Emotions:

Natuwa, dahil napanood ko ulit sumayaw si Inah.. kahit may konti palpak... hahah

Nataranta, dahil nawalan ako ng pera sa classroom

Tumawa, grabe ang nangyari sa bus di ko makakalimutan na isang balyena at isang maliit na butanding ang pilit na tumutulak sa akin sa pintuan...(peace...hahaha)

Nagalit, naghintay ako ng mahigit isang oras... dahil lang sa mga kasama ko...

Kinilig, nakita ko si crush... haha

Natakot, nakatulog ako sa jeep pauwi sa amin at muntik na ata akong dalhin nung manong kung san...

Naasar, dahil ung mga kupal sa lugar namin eh tinatawag akong JUSTIN BIEBER... haizt..


lahat nangyari sa loob ng isang araw... kung may kulang man, at hindi ko nalagay sa akin na lng un... hehe


Buo na ulit ang NERDS... pero nega kasi ako.. hindi rin magtatagal may pagaawayan nanaman kami.... at dahil sa akin un... hahaha... sensya na at parang nitong nakalipas na araw na hahalata ko na ang bilis kong magalit sa mga simpleng bagay lang... sorry talaga... alam kong nagbabago ako... at hindi ko itatanggi un... pero kayo??? kaya nyo bang aminin sa sarili nyo.... at alam nyo ba kung ano un??? kasi ako alam ko ung akin... kahit wag nyo ng sabihin...

hindi na rin ako sumasama sa inyo...

naalala kong sinabi ko to...

" Bumabalik na ako kung ano ako noong sa St. James... well, kung ano ako ngaun... un talaga ako... hindi ung nakikita nyo ngaun "


NERDS... ROCKS... MY... WORLD... hahaha

"It's the sad goodbye"

AUG. 8, 2010


I finally have some time thinking... na yung away namin ay for good na...

but there are times na gusto ko makipag bati sa kanya... siguro nga mataas ang pride naming pareho pero sa tingin ko tama ang desisyon ko...

There's something changing about her... and i want her to figure it out all by herself...

marami na ang nakakapansin, hindi lang ako... pero marami ring nagbubulag bulagan sa kanya...

siguro nga pag tinuring mo ng matalik na kaibigan marami kang malalaman sa kanya.. mahahalata mo agad kung nagbabago na sya... pero anong magagawa ko sa taong lagi ako tatanungin kung nagbabago na sya pero kapag sinabi mong oo makikipagtalo sayo na hindi naman sya nagbabago...??

ang gulo nya diba... kung ganon mas pipiliin ko na lng na sabihing hindi sya nagbabago para hindi humaba ung usapan... haha...

malayo na sya sa amin, hindi na sya ung tulad ng dati na lagi naming nakakkwentuhan... I know I've said before na mag explore ka, pero hindi ko sinabing iadopt mo yung ugali nila...

sometimes i've wished I never met her, for me not to know the feeling of a broken promise... may araw nga na hindi tulad ng dati eh hinahanap hinap ko ung kakulitan nya... ngaun parang hindi ko sya kilala ung tipo na magkikita lng kayo sa daan pero hindi mo sya kilala, something like that...

pero di pa rin mawawala sa akin ung pagwoworry ko sa kanya... lalo na tinrato namin sya bilang tunay na kaibigagn... there's no NERDS if it wasn't because of her... she's the one who came up with the name of NERDS... all our happy memorise are filled because of her...

BUT THERE ARE TIMES NA KAILANGAN NG ITIGIL ANG MGA SO CALLED HAPPY MEMORIES AT MAGING FOCUS NA LNG SA IBANG BAGAY...

isa isa ng nagbabago ang mga taong nakapaligid sa akin...

ang hirap isipin na kung kelan ito na ang pinakahuling taon ko sa high school eh dito rin magtatapos lahat sa akin...

I miss the times na kasama ko sila... kahit napapagalitan na ako sa amin. I still find ways para makasama ko lng sila...i find my happiness in the comfort of my beloved friends...

I'm planning to do something on her birthday again... more surprising than the last time... but maybe that would be the last time I'm going to talk, visit, surprise and to be her friend anymore...


wala na ang st. james batch 2007-2008, wala na ang NERDS, ano pa kaya ang susunod na mawawala sa akin...?

I'LL GIVE YOU A STANDING OVATION FOR BEING ONE OF THE BEST PERSON I HAVE MET IN MY DULL AND BORING LIFE... TNX FOR EVERYTHING YOU HAVE DONE TO ME...

SAYONARA... LEMONADE...